Çocuk Kitaplığı

Çocuk Kitaplığı

6 Kasım 2013 Çarşamba

Ç ile ya da Ç’siz, güzel şey kardeşlik



Yaşasın Ç Harfi Kardeşliği!
Behiç Ak
Günışığı Kitaplığı, 2013
 9+ yaş
Evrim Gökçe

Velhasıl, Ç güzel bir harftir. Ama kardeşlik, Ç harfine ihtiyaç duyulmadan da kardeşliktir, reddedilen W’ler ve ‘kötüleri’ hatırlatıyor gibi görülen T’lerle bile!

Beşinci sınıf öğrencisi Ali, öğretmeni bir film, fotoğraf ya da söyleşi ile bir hikâye anlatmasını istediğinde söyleşi yapmayı seçer. Okulda sorulara yanıt vermenin öğretildiğini ama soru sormanın ihmal edildiğini düşündüğünden, gönlünce soru sorabileceği söyleşi hem kendisi hem de Ali’nin sonu gelmeyen sorularından yılgın düşen öğretmeni için hayat kurtaran bir tercih olur.

Kendisiyle bile söyleşi yapan Ali, insanlığın en büyük buluşuna köfte, hayattaki en büyük korkusuna ise karnabahar cevaplarını verir. 

Soru sormalı ödevinin dışında Ali’nin hayatında büyük bir yenilik daha vardır. Babası Rıza Bey, eskiyen dizüstü bilgisayarını Ali’ye armağan eder. Soluğu internette alan Ali, hayatıyla ilgili bir dolu ayrıntıyı sosyal paylaşım sitelerinde yazmaya başlar. Öyle ki nüfus cüzdanını kaybettiği için babasıyla nüfus müdürlüğüne giden Ali’yi, görevli memur bile tüm ‘hikâyesiyle’ internet paylaşımları nedeniyle tanır. Beri yandan hikayenin düğüm noktasını memur atıverir, Ali’nin soyadında yanlışlıkla yazılmış bir Ç harfi vardır. Babası hemen bir dilekçeyle yanlışlığı çözmeye yeltenirken, Ali karşı çıkar, Ç’yi sevdiğini, soyadına dokundurtmayacağını söyler. O artık Ali HoşgörüÇ’tür.


Rıza Hoşgörü’nün sinsi planı

HoşgörüÇ’lüğünü ilan eden Ali, facebook hesabından da “Yaşasın Ç harfi kardeşliği” sloganıyla bir grup kurar. Adının ve soyadının son harfi Ç olanlar gruba üye olurlar. Bir yandan da Ali ödevini yapmaya devam etmektedir, internetin hayatımıza girip her şeyi hızlandırdığı balonu, Ali’nin hikâyesinde bir kere daha patlar, Ali’nin ödevi internette geçirdiği zamanlar yüzünden epey yavaş ilerlemektedir.

Ömür törpüleme mühendisi amcası, pek de gerçek olmayan hikâyeler anlatan dedesi ile röportaj derken Ali’nin bilgisayarı bozuluverir ve ödevi de bilgisayarının içinde gider. Neyse ki romanımız bizi üzmez, Ali’nin ödevi, kim tarafından tamamlandığı muamma olmakla birlikte öğretmenine ulaşır, çok da başarılı bulunur. Sınıfın iri gözlü, upuzun saçlı kızı Sevinç bile, ki Ali’nin yürek güplemelerinin nedenidir, Ali’yi avuçları patlayana kadar alkışlar. Ali bir internet fenomeni olmakla kalmaz, sınıfın ödevden en yüksek notu alan çocuğu da olur. Ali’mizin keyfi hem kaçık hem yerinde, Sevinç’in ilgisinden hem kafası karışık hem memnun, ödevinin tamamlanmış ve esrarengiz şekilde ortaya çıkışından hem mutlu hem şüphelidir.

Ali beklenmedik şöhretiyle meşgul oladursun, babası Rıza Hoşgörü, oğlunu Ç harfinin yarattığı ‘baş dönmesinden’ kurtarmak için sinsi bir plan kurar. Ç harfi kardeşlerinin tümünü, adını Mehmetç, Ziyaç, Zehraç, Hüseyinç’e çeviren 80 kişiyi, yemeğe davet eder. Yemek bir ‘aydınlanma’ anına tanıklık eder, Rıza Hoşgörü’nün planına gerek bile kalmadan, çocuklar Ç harfi olmadan da bir araya gelebileceklerine, Ç’siz de arkadaş kalabilecek, mutlu olabileceklerine kanaat getirirler. Romanın da yavaştan sonuna geliriz.

Ç neden güzel bir harf, peki ya T ve W ?

Kitabın, sosyal medyanın musallat olduğu ve bir başka forma dönüştürdüğü arkadaşlıkların eleştirisini tatlı bir dille yapışı bir yana, Ç sahiden de güzel bir harf. Okunuşuyla düşünün, yanına aldığı ince bir ‘e’ ile bir ülke kurabilir, o ülkenin özgür ruhlu çocukları arkadaşlık etmek için internet dolayımlarına gerek duymadan, sokaklarda spor yapan, dans eden, birbirlerini facebook hesaplarındaki fotoğraf altlarındaki yorumlarda değil yanaklarından öpen tatlı arkadaşlar olabilirler.

Ya da sayamayacağınız tuhaflıkta sebeplerle sevdiğiniz Ankara’nın bağlarından, soyismindeki Ç’nin yanına sesli bir harf almayan bir roman karakteri, sevmekle gülmek arasında kaldığınız, özlem gibi dostane hisler beslediğiniz tek polis olabilir.

Velhasıl, Ç güzel bir harftir. Ama kardeşlik, Ç harfine ihtiyaç duyulmadan da kardeşliktir, reddedilen W’ler ve ‘kötüleri’ hatırlatıyor gibi görülen T’lerle bile! 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder