Özgürlük mü, O da Ne?

Özgürlük mü O da Ne?

Eşref Karadağ

Top Yayıncılık, 2011

7+ yaş

  Mehmet Özçataloğlu

           Farelerin dünyasında geçen hikâye, yaşadığımız toplumun da bir aynası olabilir.

Özgürlük mü, O da Ne? 

 Bugünlerde bu soruyu ülkemizde soranlar da var sanırım. Hem de azımsanmayacak kadar çok. Bir gemiye binmişler ve kaptan nereye kırarsa dümeni, itirazsız yol alıyorlar o tarafa. Nereye gidiyoruz, ne yapıyoruz diyen yok! Karnımız tok, sırtımız pek düşüncesiyle bugünü kurtarma telaşındalar. Peki ya sonra?

Eşref Karadağ’ın “Özgürlük mü O da Ne?” isimli kitabını okurken aklıma geldi bunlar. Ahır faresi Kocagöz’ü görene kadar, kafeslerinde mutlu mesut yaşayan, dünyayı sadece kafeslerinden ibaret sanan, efendilerinin verdikleri yiyeceklerle karınlarını doyuran hemstırlar anımsattı bütün bunları. Kocagöz “kedi” diyor, “o ne”  diyorlar. Kocagöz “inek” diyor, “o ne” diyorlar. Kocagöz “özgürlük” diyor, “ o ne” diyorlar. Sanırım toplumsal olarak biz de bu yoldayız artık. Hatta belki de daha kötüsü. En azından hemstırlar özgürlük kavramını, özgür olmanın ne olduğunu bilmiyorlar. Ya bilip de “yeteri kadar özgürüz zaten” diyenlerden olsalardı? Sanırım böylesi daha vahim!

Bunları bir yana bırakalım ve kitaba dönelim istiyorum. Eşref Karadağ’ın Top Yayıncılık tarafından yayımlanan kitabında, annesi ve kardeşi Dikkulak’ı kaybeden ahır faresi Kocagöz günlerdir dişe dokunur bir şey yememiştir. Halsiz düşmüştür. İşte bu açlık onu saklandığı yerden çıkartır. Duyduğu güzel kokuların peşinden girdiği evde kapana kısılması, esir(!) hemstırlarla tanışmasını da sağlar. Sonrasında da özgürlük mücadeleleri başlar. Ama kolay değildir Kocagöz’ün işi. Çünkü karşısında bir alıklar ordusu vardır. Ne anlatmaya çalışsa anlamıyorlar, aptalca sorular soruyorlar. Ama Kocagöz bu, yılar mı? Özgürlük mücadelesinde yılmak da olmaz zaten. Bugüne kadar kim yıldı ki, fırıldaklardan başka…

“Özgürlük mü O da Ne?” bir çocuk kitabı olmanın ötesinde yaşadığımız toplumun da bir aynası da olabilir aslında. Ama dediğim gibi bir farkla. Hemstırlar kavramları bilmiyorlar, bizim toplumda ise bilmemezlikten geliyorlar. Kavramları eğip büküyorlar. 

Çocuklarımıza bazı kavramları erken yaşlarda vermemiz gerektiğini düşünüyorum. Sonrasında birer hemstır gibi ortalıkta gezmesinler. Bilinç ne kadar önce var olursa, toplumun niteliği de o derece yüksek olacaktır. Tabi sadece bilincin yeterli olmadığını da gördük çağımızda. Aynı zamanda sağlam karakterli bireyler de olunması gerekiyor. Bunun için de biz ebeveynlere ve eğitimcilere rol model olma konusunda çok iş düşüyor. Tünelin ucunda bir ışık mutlaka vardır. 

“Özgürlük mü O da Ne?” tünelin ucundaki ışığa giden yolda çocuklarımızın yardımcısı olacaktır.