Saftik ya da Robin Hood…

Saftirik Greg’in Günlüğü Serisi

Epsilon Yay.

Jeff Kinney

10+yaş

 Mehmet Özçataloğlu

 Birisi zenginden alıp fakire veren bir kahraman, diğeri sakar bir küçük… Bu bağ nasıl kurulur demeyin, bu kitapları çocuklarınıza armağan edin. Zira çocukların bu iki karakterden öğrenecekleri çok şey var.

İnsanoğlunun var olduğu günden bugüne kadar yaşam çerçevesi hiç değişmemiş. Her ne kadar teknoloji sayesinde yaşamı kolaylaşsa da terminoloji hep aynı. Yoksulluk, dertli kişiler, hakkı yenenler... Yer küre üzerinde belli bir kesim bu sözcüklerin kullanımına gereksinim kalmasın diye çalışsak da birileri hep baskın çıkıyor.

Hovard Pyle “Robin Hood” adlı eserini yazarken kitabının her dem taze kalacağını tahmin edebilmiş midir bilinmez ama Robin Hood çocuk yazınının konusu hiç eskimeyen kült eserlerindendir hâlâ. İngiliz halk hikâyelerinde 10. yy.dan beri yer alan Robin Hood azılı bir haydut olarak nitelendirilir. Hatta Robin Hood’un gerçek olduğu da söylenegelir. .

1883 yılında Hovard Pyle tarafından kaleme alınan Robin Hood  bir halk kahramanıdır. Sahip olduğu etnik kimliğinden dolayı Nottingham Valisi’nin gazabına uğrayan Huntingdon Dükü’nün oğlu Robert babasının tek oğludur. Babasının uğradığı saldırı esnasında kargaşadan yararlanarak Sherwood Ormanı’na kaçmayı başarmıştır. Fakat ormanda yalnız değildir. Kendisi gibi validen kaçan kişilerle doludur orman. Orada onları bulur ve onların önderi olur. Sonrası ise bilinen hikâye… Zenginden- zalimden alır, fakire- mazluma verir. Bunları yaparken ünü de her tarafa yayılır. Ve günden güne etrafındakilerin sayısı çoğalır.

Günümüzde fakirden alıp zengine veren sistemi görünce ve yaşayınca çocukların kafası “etik” konusunda karışabilir. Kafa karışıklığını gidermesi için, aslında nasıl davranması gerektiğini görebilmesi için Robin Hood’u bugünlerde okumak çocuklara iyi gelecektir.

Bir Fenomen: Saftrik

Bir çocuk kitabı nasıl olmalıdır? Bu soru yılar yılı sorulagelmiştir. Hâlâ da tartışılır. Ve görünen o ki tartışılmaya da devam edecek.

Ne zaman elime bir ‘Saftrik’ alsam bu tartışmalar gelir aklıma. Gülümserim bu kitapları niteliksiz çocuk kitabı sayarak okutmayanlara. Şimdilerde dizinin sekizinci kitabı “Batsın Bu Dünya” elimde. Zihnimde ise bu dizi üzerine yazılmış bir yazıdan bende kalanlar: “Çocuk yayıncılığında günlük furyası dinmek bilmiyor. Önce Saftrik geldi. İlk tepkiler pek de olumlu değildi diye anımsıyorum. Ne çizimleri alışıldık çizimlerdi, ne anlatımı. Ana karakter Greg’i ele alırsak; öncelikle üstün bir yeteneği yoktu. Hatta bazı açılardan bakıldığında bildiğiniz ezikti. Hem bu bir günlüktü. Yani günlük okumak insana ne kazandırır ki?”

Ebeveynlerde ve öğretmenlerdeki genel kanı çocuk kitabının eğitici olması gerektiğidir. Bundan dolayı da Saftrik ve benzeri kitaplara burun bükebilirler. Ama bizim onlara karşı da çok sağlm bir argümanımız var. Birincisi bu seri eğlenceli, okurken keyif veriyor ve kahkaha attırıyor. Bir ebeveyn çocuğunun kahkahalar atarak okuduğu bir kitaba neden karşı çıkar ki? Bununla birlikte keyif alarak okuduğu için uzun süre elinden bırakmadan, sıkılmadan da okuma yapabiliyorlar. Özellikle yaş grubu olarak yeni yeni okumaya başlayan çocuklara hitap ettiğini düşünürsek çocukların okuma hızını artırmada büyük katkı sağladığını da söyleyebiliriz.

Şimdi günümüz koşullarını göz önüne aldığımızda bilgisayarlar, tabletler, oyun konsolları ve benzeri birçok çeldirici unsur söz konusuyken, çocukları bu araçların başından uzak tutup kitap okutmak bir hayli zorken, hem de büyük keyifle okudukları günlük tarzındaki kitapları gereksiz görmek, okunmasına engel olmaya çalışmak hangi amaca hizmet eder ki?

Günlük formunda yazılmış olan bu kitaplar (başta Saftrik dizisi olmak üzere) çocuk yazınının son beş yılına hareket getirdi ve teknolojiyle sarmalandığımız bir dönemde çocuklarımız kitap okuyorlarsa bu kitaplara çok şey borçluyuz!  Hem sadece Saftrik mi, değil tabi ki… Koca Kafalısı, Düşük Donlusu,Pasaklısı ve daha neler neler…