Arsalar hep çocukların olsun!

Neslihan Şen

 Biliriz, Arsalardan evlere ya da biraz daha “şanslı doğmuşsa” alışveriş merkezlerine sürülen çocukların sınıfı aynı.

Başlığa bakınca aklınıza emlak, yatırım gibi konular gelmesin sakın. Bu arsa başka Arsa… Sözlüğe sorarsanız “üzerine yapı yapılmak için ayrılmış yer” ama bize konu olan Arsa’nın kıymeti ne rantının yüksekliğinde ne de üzerine yapılacak yapının değerinde. Bizim Arsa boşken daha kıymetli. Sokak aralarındaki o boş arsalarda kim bilir hangi hikâyelerin peşinde koşturan ne çok çocuk vardı bu topraklarda. Çok yıllar önce oturduğum evimin karşısındaki Arsada koşturan bizler gibi. Sadece Arsalar değil, sokaklar da daha fazla çocuklarındı.

Kentlerin bugün geldiği nokta en çok da Arsaları, sokakları ve parklarıyla çocukları yuttu. Sadece nefes almakta zorlandığımız bir grilik ya da üzerimize gelen kuşatılmışlık değil yok olan. Boş Arsalar yapılarla doldukça çocukların da hayallerine beton döktüler. Tuna’nın öte kıyısındaki macun çocukların, Pal Sokağı’ndaki Arsası’nı dolduran beton ile bizim buralardaki Arsaları dolduran betonun sınıfı aynı mıdır bilinmez. Ama biliriz, Arsalardan evlere ya da biraz daha “şanslı doğmuşsa” alışveriş merkezlerine sürülen çocukların sınıfı aynı.

Haziran’da sarıldığımız ağaçlar değildi sadece. İşte o boş Arsalara da sarıldık. Kendi çocukluğumuzunkiler ve şimdi bizim çocuklarımızın yepyeni hikâyeleri, maceraları yaşasın diye. Bugün evimin kıyısında boş bir Arsa var. İçinde hiç çocuk görmedim. Civardaki arabalara otopark vazifesi yapıyor. Etrafınıza baktığınızda ne kadar çok arsanın binalaşmaktan paçayı yırttıysa otoparka dönüştüğüne bir bakın, şaşıracaksınız. Boş Arsalar boş kalsınlar, park olsunlar. Okmeydanı’nda, Tuna’nın kıyısında, Çankaya’nın tepesindeki boş Arsaları, Berkin ve arkadaşları gelip doldursun. Arsa olsun, park olsun ama hep çocukların olsun!