Nilüfer’in
Gülümsemesi
Akram
Ghasempour
Nasim
Azadi
Çeviri:
Fulya Alikoç
Evrensel
Çocuk Kitaplığı, 2012
7 yaş +
Özgül Kılınç
Bir sabah uyandığınızda
yüzünüzdeki gülümsemenin kaybolduğunu düşünün. Ah, ne fena! Oysa o gülümseme bizim en büyük silahımız değil mi?
İranlı
yazar Akram Ghasempour’un yazdığı Nilüfer’in
Gülümsemesi bir çocuğun dünyasına onun gözüyle bakmamızı sağlıyor. Küçük
bir kız çocuğu olan Nilüfer, bir sabah uyandığında gülümsemesini kaybettiğini
fark ediyor. Bu duruma çok şaşırıyor, şaşkınlığı geçince de üzülmeye başlıyor.
Bir sabah uyanıp da gülümsemesini bulamamasına bir anlam veremiyor. Bakabileceği
her yere bakıyor, fakat gülümsemesini bir türlü bulamıyor. Ama sonra annesinin
ona söylediğini hatırlıyor. “Yıldızlar
sadece gülümseyen çocukların gözlerinde parlar”. Yıldızların artık gözlerinde parlamayacağı
düşüncesi, yani umudun olmayışı onu rahatsız eder. Ama Nilüfer’in kolay kolay
pes etmeye niyeti yoktur. O umudun peşini bırakmayacaktır.
Gülümseme
öyküde ‘umutla’ eş tutuluyor. Belki de Nilüfer’in anne babasının tutumlarıdır
onu böylesine üzen. Çünkü Nilüfer ilk önce onların resimlerine kocaman birer
gülümseme çiziyor. Babasına mavi, annesine pembe bir gülümseme. Bundan sonra sonra
Nilüfer’in aklına parlak bir fikir geliyor. Gülümsemesini geri kazanmak, tekrar
umutla dolmak için çizdiği resimleri gözden geçiriyor. Her bir resme kocaman
birer gülümseme ekliyor. Gökyüzüne sarı, kedisine turuncu, evin bacasına yeşil
bir gülümseme çizdi. Asık suratları sildi, çatık kaşları düzeltti. Resimleri
gülümsemelerle, umutla, sevgiyle doldurdu.
Nilüfer
tüm çizdiği resimlere hayat armağan ediyor. Çizdikçe Nilüfer’in umudu, neşesi de geri
geliyor ve Nilüfer’in gülümsemesi yeniden ortaya çıkıyor. Nilüfer’in mutluluğu
geri geliyor. Bu olayla birlikte Nilüfer
bir karar veriyor. O günden sonra gülümsemesine daha özen gösterecek. Gülümsemesine
özen gösterdikçe hayatı yeniden umutla ve renkle dolacak. Küçük Nilüfer bu
özenle umudunu da büyütecek, yeşertecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder